Zdzisław Steusing
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: bakteriologia | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Uczelnia |
Uniwersytet Lwowski |
Odznaczenia | |
Zdzisław Karol Julian Steusing (ur. 27 maja 1883 w Stanisławowie, zm. 24 lipca 1952 we Wrocławiu) – polski lekarz, bakteriolog, specjalista w dziedzinie higieny[1], profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 27 maja 1883 w Stanisławowie, w rodzinie Jana i Adeli z Deyczakowskich. Uczęszczał do gimnazjum w Stanisławowie, naukę ukończył we Lwowie[2]. Studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza ukończył 30 czerwca 1910[3]. Po ukończeniu studiów, pracował jako asystent w Katedrze Chemii tej uczelni, a potem w Katedrze Higieny i Bakteriologii. Mając trzydzieści lat został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Wykładał też na Politechnice Lwowskiej (higienę i pierwszą pomoc w nagłych wypadkach)[4] oraz w Studium Pracy Społecznej we Lwowie[5].
W latach 1914–1918 służył w cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopień lekarza pukowego rezerwy (niem. Regimentsarzt[a]) został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1917. Był przydzielony do c. i k. Pułku Ułanów Nr 4[6]. W latach 1918–1920 w Wojsku Polskim. Na podstawie rozkazu Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych z 26 sierpnia 1919 został zwolniony z wojska na skutek reklamacji Uniwersytetu Lwowskiego[7]. W styczniu 1920 został ponownie powołany do czynnej służby wojskowej i przydzielony do laboratorium higieniczno-bakteriologicznego nr 1 we Lwowie na stanowisko wykładowcy kursów dla lekarzy wojskowych i medyków[7]. 6 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora lekarza, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Łódź[8].
Od lipca 1923 profesor zwyczajny. Zastępca przewodniczącego Komisji egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół średnich[2]. W latach 1925–1928 był redaktorem naczelnym czasopisma „Higjena Ciała i Sport”[9]. Członek Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego i Towarzystwa Higienicznego[2].
W okresie okupacji był we Lwowie współpracownikiem profesora Rudolfa Weigla, twórcy szczepionki na dur brzuszny[10].
Po II wojnie światowej przeprowadził się do Wrocławia. Organizował tam Zakład Higieny Uniwersytetu Wrocławskiego i otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1951 wydał podręcznik Higiena[10].
W 1915 ożenił się z Zofią Fleischman[2], z którą miał syna Andrzeja (zimą 1936/1937 tragicznie zmarłego pod lawiną na stoku breskulskim (Zaroślaka) w masywie Howerli)[10][11].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Rycerski Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną[6]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[6]
- Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z Koroną na wstążce Medalu Waleczności[6]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stopień lekarza pułkowego był równorzędny stopniowi kapitana i rotmistrza.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jednostka - Szukaj w Archiwach [online], www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2020-10-14] .
- ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 292. [dostęp 2021-10-21].
- ↑ Adam Bednarski, Rzut oka na pierwsze ćwierćwiecze istnienia Wydziału Lekarskiego Lwowskiego s.17.
- ↑ Program Politechniki Lwowskiej na rok akademicki 1938/1939, s. 84
- ↑ Mirosław Łapot, Studium Pracy Społecznej we Lwowie (1935–1939), [w:] Pedagogika Społeczna, nr 2(68)/2018, s. 83–99
- ↑ a b c d Ranglisten 1918 ↓, s. 1699.
- ↑ a b Przydziały. „Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów”. 2, s. 2, 1920-01-06. Lwów..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 18 sierpnia 1920, s. 748.
- ↑ Zdzisław Steusing (1883–1952). Red. , Higjena Ciała i Sport, 1 maja 1927 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
- ↑ a b c Zbigniew Domosławski. Profesor Zdzisław Steusing (1883-1952) – wykładowca higieny. „Gazeta Uczelniana : Miesięcznik Informacyjny Akademii Medycznej we Wrocławiu”. 91, 2004. Wrocław: Akademia Medyczna. [dostęp 2023-06-30].
- ↑ Howerla. „Wschód”. Nr 35, s. 3, 10 stycznia 1937.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Absolwenci Uniwersytetu Lwowskiego
- Ludzie urodzeni w Stanisławowie
- Majorowie lekarze II Rzeczypospolitej
- Polacy – oficerowie lekarze C. K. Armii
- Polacy odznaczeni Krzyżem Zasługi Cywilnej
- Polacy odznaczeni Orderem Franciszka Józefa
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polscy bakteriolodzy
- Polscy higieniści
- Urodzeni w 1893
- Wykładowcy Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
- Wykładowcy Politechniki Lwowskiej
- Wykładowcy Uniwersytetu Wrocławskiego
- Zmarli w 1952